Κινηματογράφος

Τζούντι

ΣΑΒΒΑΤΟ 22/8 – 22:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 23/8 – 22:00

Δραματική 2019 || Διάρκεια: 118‘

Τραγική φιγούρα της show biz, η ηθοποιός και τραγουδίστρια Τζούντι Γκάρλαντ δεν θα μπορούσε να μην είχε και αυτή τη δική της σινε-βιογραφία. Και αφού ο Χάρβεϊ Γουάινστιν δεν πρόλαβε να την ετοιμάσει πρώτος με την Αν Χαθαγουέι, ο Βρετανός σκηνοθέτης Ρούπερτ Γκουλντ (του θρίλερ «True Story») δίνει στη Ρενέ Ζελβέγκερ την ευκαιρία για ένα εντυπωσιακό comeback ως το παιδί θαύμα του Χόλιγουντ και πρωταγωνίστρια του «Μάγου του Οζ», η οποία δεν ακολούθησε την καριέρα ούτε έζησε τη ζωή που ονειρευόταν, προτού βρεθεί νεκρή στα 47 της από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών.

Σε σενάριο του Τομ Εντζ, ο οποίος έχει συμμετάσχει στο τηλεοπτικό «The crown» και υπογράφει τη σειρά του Netflix «Lovesick», η «Τζούντι» αφηγείται την ύστατη αναλαμπή της καριέρας της Γκάρλαντ έτσι όπως την περιγράφει στο μιούζικαλ «End of the rainbow» ο θεατρικός συγγραφέας του Μπρόντγουεϊ και του Γουέστ Εντ Πίτερ Κουίλτερ. Στο Λονδίνο του 1969 η καταχρεωμένη και με ξεθωριασμένη τη λάμψη της πλέον σταρ ετοιμάζεται για μια σειρά συναυλιών. Κι ενώ η ίδια προσπαθεί να ξεφύγει από τους εφιάλτες της παιδικής της ηλικίας, ο αλκοολισμός, ο εθισμός στα χάπια και ο απρόβλεπτος χαρακτήρας της είναι έτοιμοι να τινάξουν στον αέρα την τελευταία ελπίδα της να ορθοποδήσει.

Με μια οσκαρικών προδιαγραφών ερμηνεία, η Ρενέ Ζελβέγκερ πασχίζει να ζωηρέψει ένα άνευρο biopic, που δεν προσθέτει κάτι καινούργιο στη γνωστή ιστορία του βαρέως τιμήματος της (χολιγουντιανής) επιτυχίας. Οι απάνθρωπες απαιτήσεις της βιομηχανίας, οι μικρές μα πολύτιμες χαρές της καθημερινότητας, λίγο χιούμορ, πολύ δράμα κι εβαπορέ συγκίνηση, που βγαίνει από το ψυγείο μόνο όταν η Ρενέ/Τζούντι παίρνει το μικρόφωνο στα χέρια.

Τσάιναταουν

ΠΕΜΠΤΗ 20/8 – 22:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21/8 – 22:00

Μυστηρίου 1974 (επανέκδοση) || Διάρκεια: 130‘

Λος Αντζελες, 1938. Ο Τζ. Τζ. «Τζέικ» Γκίτις είναι ο καλύτερος ιδιωτικός ντετέκτιβ της περιοχής. Ακριβός, καλοντυμένος, γοητευτικός, αυστηρός με τους συνεργάτες του διατηρεί ένα πολυτελές γραφείο το οποίο εξειδικεύεται σε «συζυγικές υποθέσεις» (μοιχείας). Μία τέτοια σύζυγος φτάνει στην πόρτα του και του ζητά να πιάσει τον άντρα της στα πράσα. Μόνο που η κυρία Μάλρεϊ δεν είναι αυτή που ισχυρίζεται κι ο Χόλι Μάλρεϊ δεν είναι τυχαίος: επικεφαλής μηχανικός της Εταιρίας Ύδρευσης της πόλης, αντιτίθεται στο να υπογράψει για τη δημιουργία (σαθρού) φράγματος, ενώ τα πολιτικά συμφέροντα είναι άλλα. Ο Τζέικ όντως τον συλλαμβάνει με μία νεαρή κοπέλα, οι εφημερίδες τον εκθέτουν στα πρωτοσέλιδά τους, αλλά τότε ξεκινούν οι ανατροπές και οι αποκαλύψεις. Η πραγματική κυρία Μάλρεϊ εμφανίζεται στο γραφείο και τη ζωή του (η άλλη ήταν απατεώνας, πληρωμένη για να αμαυρώσει την υπόληψη του), ο Χόλι Μάλρεϊ βρίσκεται πνιγμένος μέσα στους τσιμεντένιους σωλήνες νερού, ο Τζέικ ακολουθεί το νήμα του μυστηρίου και βρίσκεται μπροστά σε μία ιστορία πολιτικο-οικονομικής διαφθοράς που διαβρώνει τα θεμέλια της πόλης του Λος Αντζελες. Μιας πόλης που χτίστηκε πάνω στο ψέμα και πλούτισε πάνω στο ψέμα – από την ιστορία ύδρευσής της μέχρι το σύμπαν του Χόλυγουντ.

Η ταινία θεωρείται ως μια από τις καλύτερες όλων των εποχών και 2η στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες μυστηρίου. 11 υποψηφιότητες για Όσκαρ, (και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας), κέρδισε τελικά μόνο Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου. 4 Χρυσές Σφαίρες .

Angry Birds: H Ταινία 2

ΤΕΤΑΡΤΗ 19/8 – 21:30

Animation 2019 || Διάρκεια: 97′

Τα φινλανδικής καταγωγής (βασισμένα στο διάσημο ηλεκτρονικό παιχνίδι)

Τα φινλανδικής καταγωγής (βασισμένα στο διάσημο ηλεκτρονικό παιχνίδι) αγριεμένα πουλιά συνεχίζουν τις αδιάφορες σινε-περιπέτειές τους, έχοντας αυτήν τη φορά τα γουρούνια για συμμάχους τους. Διότι, αν και η μεταξύ τους αντιπαράθεση συνεχίζεται αρχικά, όταν εμφανίζεται απ’ το πουθενά μια «παγωμένη» απειλή, που βάζει σε κίνδυνο και τα δύο νησιά, οι ορκισμένοι εχθροί αποφασίζουν να οργανώσουν μια κοινή ομάδα αντιμετώπισής της. Εξέχων μέλος της η Σίλβερ, μια δυναμική κι ευφυέστατη φτερωτή μηχανικός, που θα γοητεύσει τον εγωιστή Ρεντ, απαραίτητη σεναριακή προσθήκη κάθε mainstream παραγωγής στην εποχή του #MeToo.

Από εκεί και πέρα, το ναΐφ αυτό σίκουελ ακολουθεί την πεπατημένη της κοινότοπης αλλά εμπορικά επιτυχημένης πρώτης ταινίας, γεμάτη χιουμοριστικές, αγωνιώδεις και περιπετειώδεις σκηνές, οι οποίες απευθύνονται αποκλειστικά στο ανήλικο κοινό. Κάποιες από αυτές διαθέτουν μια σουρεαλιστική τρέλα, αποτελούν όμως εξαιρέσεις μέσα σε μια πλοκή που ποτέ δεν αποκτά συγκροτημένη αφήγηση, επιλέγοντας κάθε φορά την πιο εύκολη –δραματική ή αστεία– λύση.

Μικρές Κυρίες

ΔΕΥΤΕΡΑ 17/8 – 22:00

ΤΡΙΤΗ 18/8 – 22:00

Δραματική 2019 || Διάρκεια: 135′

Eργο-σταθμός της αγγλόφωνης λογοτεχνίας για τον τρόπο με τον οποίο χαρίζει στεντόρεια όσο και συγκινητική φωνή στις ηρωίδες του αλλά και για τη δεξιοτεχνική μετατροπή μιας αυτοβιογραφικής αλήθειας σε απολαυστική μυθοπλασία, οι «Μικρές Κυρίες» της Λουίζα Μέι Άλκοτ, που εκδόθηκαν το 1868, παραμένουν ένα διαχρονικό μπεστ σέλερ με μερικές αξιόλογες μεταφορές στη μεγάλη οθόνη (κορυφαία εκείνη του 1933 από τον Τζορτζ Κιούκορ).

Θίγοντας με ρομαντική –ίσως αφελή σήμερα– και αφηγηματικά πλούσια διάθεση τα θέματα της ενηλικίωσης και της γυναικείας χειραφέτησης, αποτελούν ένα πρώτης τάξεως θεμελιακό υλικό για ένα καλοστημένο, αναγνωρίσιμο από το μεγάλο κοινό χολιγουντιανό δράμα, όπως ήταν και σχεδόν όλες οι μέχρι τώρα σινε-προσαρμογές του. Πιστή στην ίδια ακαδημαϊκή συνταγή, η καταξιωμένη ηθοποιός («Francis Ha») και ανερχόμενη δημιουργός (δύο οσκαρικές υποψηφιότητες για το «Lady Bird») Γκρέτα Γκέργουιγκ καταθέτει τώρα τη δική της άποψη πάνω στην ιστορία των αδερφών Μαρτς, την οποία όμως προσπαθεί διακριτικά να εκμοντερνίσει ως ύφος και περιεχόμενο.

Η πρώτη εύστοχη διηγηματική παρέμβαση της Γκέργουιγκ συνίσταται στο «σπάσιμο» της γραμμικής πλοκής του μυθιστορήματος, βάζοντας τη νεαρή Τζο Μαρτς να μας μεταφέρει με διαρκή φλας μπακ από το παρόν, οπότε κι επιστρέφει στο πατρικό της, στο παρελθόν, όταν εκείνη και οι τρεις αδερφές της έκαναν σχέδια για μια ανεξάρτητη, συναρπαστική ζωή. Έτσι τέσσερα διαφορετικά γυναικεία πορτρέτα συνθέτουν την all American girl του μετεμφυλιακού 19ου αιώνα, η οποία συνεχίζει να αγωνίζεται για κοινωνική δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες ακόμη και στις αρχές του 21ου.

Η Γκέργουιγκ τονίζει τις αναλογίες με έναν αφηγηματικό εκσυγχρονισμό (το φιζίκ και ο τρόπος ομιλίας των πρωταγωνιστριών, η «καθαρή», ατσαλάκωτη σκηνογραφική επιλογή) που δεν προδίδει τη ρομαντική ψυχή της Άλκοτ, τα γλυκερά ξεσπάσματα της οποίας υπονομεύει με τρυφερή ειρωνεία (η συζήτηση με τον εκδότη περί χάπι εντ). Αποτέλεσμα ένα στερεό όσο κι ελαφρύ, εύληπτο δράμα εποχής με έξι πρωτοκλασάτες οσκαρικές υποψηφιότητες (ταινίας, σεναρίου, α΄ και β΄ γυναικείου ρόλου, μουσικής και κοστουμιών).

Ευτυχία

ΣΑΒΒΑΤΟ 15/8 – 22:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 14/8 – 22:00

Δραματική 2019 || Διάρκεια: 123′

Η επιτυχία της θεατρικής βιογραφίας του Πέτρου Ζούλια «Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου» με τη Νένα Μεντή, η οποία παιζόταν στις αθηναϊκές σκηνές σχεδόν για μία δεκαετία, επανέφερε στο προσκήνιο τη σπουδαιότερη Ελληνίδα στιχουργό και την περιπετειώδη ζωή της. Το πρωτότυπο σενάριο της Κατερίνας Μπέη («Θηλυκή Εταιρία», «Success Story») επιχειρεί μια διαφορετική προσέγγιση, η οποία στηρίζεται πάνω στις επώδυνες μνήμες της γεννημένης το 1893 Αϊδινιώτισσας.

«Δεν θέλω να θυμάμαι», λέει εκείνη στην πρώτη φράση της ταινίας, η οποία ξεκινά με μια γιορτινή βραδιά προς τιμήν της λαϊκής ποιήτριας μάλλον στα τέλη της δεκαετίας του ’60 (αφού παρών είναι και ο Μανώλης Χιώτης, που πέθανε το 1970), όπου παρευρίσκονται όλοι οι σπουδαίοι συνθέτες με τους οποίους είχε συνεργαστεί. Επιστρέφουμε γρήγορα στην καταστροφή της Σμύρνης και στο ριψοκίνδυνο πέρασμά της στην Ελλάδα του 1922, για να ακολουθήσει ένα διηγηματικά στρωτό και χτισμένο πάνω στις αναμνήσεις της ηρωίδας πηγαινέλα στο χρόνο, όπου το «φάντασμα» κάθε ιστορικού κεφαλαίου της ζωής της που κλείνει (ο πρώτος και ο δεύτερος σύζυγός της, η μητέρα της…) την επισκέπτεται στο τραπέζι της τιμητικής γιορτής.

Ένα από τα φαντάσματα είναι και ο νεότερος εαυτός της, ερμηνευμένος με νεύρο από την Κάτια Γκουλιώνη («Πολυξένη»), η οποία καταφέρνει να συντονιστεί ερμηνευτικά σε μεγάλο βαθμό με την πιο δύσθυμη κι εσωστρεφή γερασμένη Ευτυχία τής –πάντα εξαιρετικής– Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη. Και οι δύο κρατούν ζωντανό το ασίγαστο πάθος μιας γυναίκας που ήθελε να παίξει στη ζωή με τους δικούς της όρους, πράγμα που η τελευταία δεν της το επέτρεψε ποτέ.

Υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες η ταινία βγάζει στην οθόνη αυτήν την τραγική διάσταση (η κόρης της Μαίρη τραγουδά το «Δυο πόρτες έχει η ζωή»), αφήνει όμως αναπάντητη την ουσιαστική σχέση της γυναίκας Ευτυχίας με τη στιχουργό Παπαγιαννοπούλου αλλά και την Ελλάδα που ζει έξω από τη μικρή αυλή της. Τι το ιδιαίτερο κουβαλούσε η λαϊκή ποιητικότητά της; Τι συνδέει καλλιτεχνικά τα «Καβουράκια» με το «Είμαι αητός χωρίς φτερά» και τη «Φαντασία»; Πώς δένονται όλα αυτά με την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα που τα τραγούδησε;

Η φροντισμένη για τα ελληνικά δεδομένα παραγωγή αναπλάθει πειστικά τις εποχές, ο Άγγελος Φραντζής («Ακίνητο Ποτάμι») δίνει κινηματογραφική πνοή στην αφήγηση και το γέλιο διαδέχεται το δάκρυ σε μια τακτοποιημένη σινε-βιογραφία με το νου της στο μεγάλο –τηλεοπτικοαναθρεμμένο– κοινό. Από την άλλη, το χιούμορ δεν συναρθρώνεται πάντα αρμονικά με το δράμα και οι γραφικότητες (η Ρένα Βλαχοπούλου, τα καλιαρντά του Λουκά, το χαρτοπαικτικό μαχαίρωμα) βάζουν τρικλοποδιές, αλλά η μυθιστορηματική, bigger than life προσωπικότητα της ηρωίδας χαρίζει στην ταινία παλμό και μερικά ειλικρινή συγκινητικά ξεσπάσματα.

Παράσιτα

ΠΕΜΠΤΗ 13/8 – 22:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14/8 – 22:00

Δραματική 2019 || Διάρκεια: 132′

Ο φετινός Χρυσός Φοίνικας των Κανών ξεκινάει από εκεί που τέλειωσε ο προηγούμενος («Κλέφτες Καταστημάτων»). Είμαστε ακόμη στην Άπω Ανατολή, συγκεκριμένα στη Σεούλ, και πάντα στη σκιά του ασιατικού οικονομικού θαύματος. Η τετραμελής οικογένεια Κιμ ζει σε ένα μικρό υπόγειο που πλημμυρίζει με την πρώτη ευκαιρία κι επιβιώνει με εφήμερες μικροδουλειές, σχεδιάζοντας φτηνο-κομπίνες κι ελπίζοντας, γενικά κι αόριστα, σε ένα καλύτερο αύριο.

Αυτό μοιάζει να γλυκοχαράζει όταν ο μικρός γιος Κι-γου προσλαμβάνεται ως καθηγητής αγγλικών της μικρής κόρης του κ. Παρκ. Πρόκειται για έναν εύπορο πατριάρχη μιας –επίσης τετραμελούς– οικογένειας, η οποία γρήγορα θα χρειαστεί κι έναν «art therapy» καθηγητή για τον γιο της. Εξπέρ στις πλαστογραφίες, η αδερφή του Κι-γου θα παρουσιαστεί στο μοντέρνο κι ευρύχωρο σπίτι των Παρκ ως γνωστή του από το κολέγιο, θα πιάσει δουλειά και θα οργανώσει με τους υπόλοιπους Κιμ την πλήρη «εισβολή» της φτωχής τετράδας στη ζωή της πλούσιας.

Ποια είναι τα παράσιτα της υπόθεσης; Με έναν μεθοδικό, φαινομενικά χαλαρό κι ευχάριστο μα στην πραγματικότητα ύπουλο αφηγηματικό τρόπο, ο δοκιμασμένος σε κάθε κινηματογραφικό είδος Μπονγκ Τζουν-χο («Memories of Murder», «Ο Επισκέπτης», «Mother», «Snowpiercer») εναλλάσσει δεξιοτεχνικά την απόσταση που κρατά ο φακός από την κάθε οικογένεια. Τη μία στιγμή οι Κιμ παρουσιάζονται ως άξεστοι οπορτουνιστές και την άλλη γίνονται συμπαθείς ως απόκληροι ενός κόσμου πλαστών ευκαιριών.

Οι ατσαλάκωτοι Παρκ μοιάζουν ψυχροί και άσπλαχνοι μέσα στην αποστειρωμένη ευδαιμονία τους, δεν μπορείς όμως να μη σταθείς στο πλευρό τους όταν εξαπατώνται από τους ανθρώπους στους οποίους έχουν δείξει εμπιστοσύνη. Αλλά και πάλι, οι αμφίσημες διαθέσεις θα αλλάξουν άρδην όταν η παράδοξη συμβίωση βγάλει στην επιφάνεια (κυριολεκτικά!) μερικά καλά κρυμμένα μυστικά, ανατρέποντας τα δεδομένα ενός προβλέψιμου κοινωνικού δράματος.

Από τη γλώσσα και τη συμπεριφορά των ηρώων μέχρι την εμπνευσμένη σκηνογραφία (το άθλιο υπόγειο απέναντι στην πολυτελή μεζονέτα), η ταινία τονίζει, ακόμη και πλανοθετικά, το διαφορετικό modus vivendi των δύο οικογενειών, υπογραμμίζοντας έντονα την αδυναμία συνύπαρξής τους. Η κοινωνική κριτική του Μπονγκ Τζουν-χο, όμως, δεν είναι μετωπική κι ετοιμοφόρετη. Αντίθετα, φωτίζει από κάθε πιθανή οπτική μια πραγματικότητα χτισμένη πάνω στις ταξικές αντιθέσεις κι εξερευνά με αξιοθαύμαστη κινηματογραφική πρωτοτυπία τις αντιδράσεις που αυτή γεννά: απελπισμένες, βίαιες, λυτρωτικές όσο και αυτοκαταστροφικές.

Ευθυγραμμισμένη στην ίδια απρόβλεπτη λογική είναι και η σκηνοθετική ματιά του πάνω σε όσα –σχεδόν σουρεαλιστικά όταν φτάσουμε στο φινάλε– συμβαίνουν. Έτσι εκστατικοί απολαμβάνουμε το συναρπαστικό σλάλομ της ανάμεσα σε στιλ, διαθέσεις και είδη: κλειστοφοβικό θρίλερ, ψυχαναλυτική αλληγορία (ευφυέστατη η χρήση της επιφάνειας και του υπογείου), πικρή κωμωδία, πολιτική σάτιρα και γκροτέσκα φάρσα. Αναμφίβολα η τολμηρότερη κινηματογραφική πρόταση της χρονιάς.

Μετα-Μορφωμένοι Πράκτορες

ΤΕΤΑΡΤΗ 12/8 – 21:30

Animation 2019 || Διάρκεια: 101′

Το μικρού μήκους animation του 2009 «Pigeon: Impossible» δανείζει τη βασική ιδέα του στο σκηνοθετικό ντεμπούτο των animators Νικ Μπρούνο και Τρόι Κουέιν. Μια κατασκοπική κωμωδία με πρωταγωνιστές ένα αταίριαστο δίδυμο, του οποίου η αναγκαστική συνύπαρξη κρύβει επιπλέον μία ιδιαιτερότητα: όταν ένα γκάτζετ του Γουόλτερ, επιστημονικού βοηθού του ατρόμητου κατασκόπου Λανς Στέρλινγκ, δυσλειτουργεί με κωμικοτραγικά αποτελέσματα, ο τελευταίος μετατρέπεται σε… περιστέρι.

Τώρα όχι μόνον πρέπει να ξαναβρεί την ανθρώπινη μορφή του αλλά και να συνεργαστεί αρμονικά με τον Γουόλτερ, για να προστατεύσει τον κόσμο από μια θανάσιμη απειλή. Η αστεία ιδέα δεν αναπτύσσεται όμως με φροντίδα και μεράκι, καθώς ξεκινά με φόρα αλλά εξελίσσεται σε μια χλιαρή, ρουτινιάρικη σάτιρα των τζεϊμσμποντικών περιπετειών για ανηλίκους.

1917

ΔΕΥΤΕΡΑ 10/8 – 22:00

ΤΡΙΤΗ 11/8 – 22:00

Πολεμική 2019 || Διάρκεια: 119′

Ολα όσα γνωρίζουμε για τη φρίκη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου προέρχονται από τα γράμματα των στρατιωτών και τις ιστορίες των ανθρώπων που έζησαν για να τις διηγηθούν. Ανάμεσα σ’ εκείνους ήταν και ο υποδεκανέας τότε Άλφρεντ Μέντες, παππούς του οσκαρικού σκηνοθέτη Σαμ («American Beauty», «Skyfall») ο οποίος υπηρέτησε ως αγγελιαφόρος. Οι ιστορίες που αφηγούνταν χαράχτηκαν στο μυαλό του νεαρού Μέντες, ο οποίος χρησιμοποίησε συστατικά τους για να συνυπογράψει με την Κρίστι Γουίλσον-Κερνς το σενάριο του αφιερωμένου στον πρόγονό του «1917», που απέσπασε Χρυσή Σφαίρα καλύτερου δράματος και σκηνοθεσίας.

Πρωταγωνιστές δύο νεαροί Βρετανοί στρατιώτες (Τζορτ ΜακΚέι, Ντιν-Τσαρλς Τσάπμαν), στους οποίους ανατίθεται μια φαινομενικά αδύνατη αποστολή: να διαπεράσουν τις γραμμές του εχθρού ώστε να παραδώσουν στους συμπατριώτες τους ένα γράμμα, το οποίο θα σώσει τη ζωή εκατοντάδων στρατιωτών, μεταξύ των οποίων και του αδερφού ενός εκ των δυο τους. Εκείνοι θα ξεκινήσουν αμέσως αποφασισμένοι να πετύχουν το ακατόρθωτο.

Από το πρώτο κιόλας πλάνο γίνεται φανερή η επιβλητική η δεξιοτεχνία με την οποία ο Μέντες και ο σπουδαίος διευθυντής φωτογραφίας Ρότζερ Ντίκινς έχουν κινηματογραφήσει το «1917». Χρησιμοποιούν την ψευδαίσθηση του συνεχούς μονοπλάνου (καθώς στην ουσία πρόκειται για την ένωση δύο μεγάλης διάρκειας πλάνων) για να πυροδοτήσουν την ένταση, με το σασπένς να πιάνει γρήγορα χιτσκοκικούς παλμούς. Από πλευράς του ο Ντίκινς αποδεικνύει γιατί είναι ένας από τους τελευταίους σινε-εικαστικούς.

Η αρτιότητα με την οποία χειρίζεται το φως κόβει την ανάσα, ειδικά σε κάδρα που τη μία στιγμή μοιάζει να απεικονίζουν τον Παράδεισο και την άλλη σκηνές της Αποκάλυψης. Η δύναμη των εικόνων του «1917», ενός έπους με όλη τη σημασία της λέξης, παρασύρουν με περισσή ευκολία το μάτι, όχι όμως και το πνεύμα.

Η επιλογή του μονοπλάνου έχει ως παράλληλη συνέπεια η σκηνοθεσία ανά στιγμές να θυμίζει ένα βιντεοπαιχνίδι με αποσπασματική πλοκή και έναν απρόσωπο αντίπαλο. Επιπλέον, ο Μέντες ρίχνει το βάρος σχεδόν αποκλειστικά στη δράση, επιδεικνύοντας υπερβάλλοντα ζήλο στις δοκιμασίες που βάζει στον χαρισματικό ΜακΚέι, ο οποίος τη γλιτώνει χάρη σε διαδοχικές βολικές συμπτώσεις. Αυτές έρχονται να συμπληρώσουν τις σεναριακές κοινοτοπίες του αφηγηματικού μοτίβου που επιλέγει ο Μέντες, δηλαδή ενός αναπάντεχου ήρωα που θυσιάζεται για το κοινό καλό, την ώρα που η ματαιότητα του πολέμου και όσα οδήγησαν σε αυτήν την τραγική συνθήκη δεν θίγονται παρά μόνο επιφανειακά. Έτσι, το «1917» λειτουργεί άρτια ως μια καθησυχαστική, εξωραϊσμένη διαβεβαίωση πως όλα θα πάνε καλά, ακόμα και αν η επίδρασή της δεν διαρκεί πολύ.

Ένα Γιατρό Παρακαλώ

ΠΕΜΠΤΗ 6/8 – 22:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 9/8 – 22:00

Κωμωδία 2019 || Διάρκεια: 90′

Ο πολύπειρος, βραβευμένος δύο φορές στο Φεστιβάλ Κανών Μισέλ Μπλαν («Βραδινό Ένδυμα», «Monsieur Hire», «Τα Βιβλία του Πρόσπερο») και ο πρωτοεμφανιζόμενος Χακίμ Ζεμιλί κάνουν ό,τι μπορούν για να μας πείσουν ότι μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν: την παραμονή των Χριστουγέννων, ο πικρόχολος κι αλκοολικός Σερζ είναι ο μόνος διαθέσιμος γιατρός έκτακτης ανάγκης. Χτυπημένος από έναν πόνο στη μέση, θα χρειαστεί τη βοήθεια ενός καλόκαρδου ντελιβερά, ο οποίος θα οικειοποιηθεί την ιδιότητά του και θα επιχειρήσει να προβεί σε τηλεφωνικά «καθοδηγούμενες» διαγνώσεις.

Συγκρατημένη φάρσα με μία και μόνη σεναριακή ιδέα, απλωμένη σε μια σειρά από όχι ιδιαίτερα αστεία (ένας δυσκοίλιος ασθενής), συγκινητικά (μια αναπάντεχη γέννα) ή ενδιαφέροντα σκετσάκια. Εκβιαστική και η αντίθεση των χαρακτήρων, η οποία δεν θα μπορούσε φυσικά να αντισταθεί στο πνεύμα των Χριστουγέννων.

Πρόβατα εναντίον Λύκων 2

ΤΕΤΑΡΤΗ 4/8 – 21:30

Animation 2019 || Διάρκεια: 85′

Αφού κατάφεραν να ζήσουν μαζί πρόβατα και λύκοι, όπως απέδειξε η πρώτη ταινία, αποφεύγοντας να αποκαλύψει τι τρώνε οι τελευταίοι, το σίκουελ ρίχνει τα μονιασμένα ζώα σε νέες περιπέτειες. Η γαλήνη τους διαταράσσεται όταν μερικοί μοχθηροί λύκοι ανακαλύπτουν το ειδυλλιακό χωριό τους και απειλούν να το καταστρέψουν, με τον επίσης λύκο αρχηγό Γκρέι να καλείται να τους προστατεύσει.

Χωρίς να μασκάρει τον διδακτικό τόνο του, το καλοστημένο animation κερδίζει πόντους εξερευνώντας τη σημασία της ανάληψης ευθύνης, της συνεργασίας αλλά και των ενοχών απευθυνόμενο σε ένα κοινό μικρό ηλικιακά. Ακόμη, η χαλαρή ατμόσφαιρα βοηθά να αναδειχτεί ο ευχάριστα αλληγορικός τόνος της ταινίας και όσα κοινότοπα μα σημαντικά θέλει να πει.

Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά.