Skip to content Skip to left sidebar Skip to footer

Ημέρα: 5 Αυγούστου 2020

Παράσιτα

ΠΕΜΠΤΗ 13/8 – 22:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14/8 – 22:00


Δραματική 2019 || Διάρκεια: 132′

Ο φετινός Χρυσός Φοίνικας των Κανών ξεκινάει από εκεί που τέλειωσε ο προηγούμενος («Κλέφτες Καταστημάτων»). Είμαστε ακόμη στην Άπω Ανατολή, συγκεκριμένα στη Σεούλ, και πάντα στη σκιά του ασιατικού οικονομικού θαύματος. Η τετραμελής οικογένεια Κιμ ζει σε ένα μικρό υπόγειο που πλημμυρίζει με την πρώτη ευκαιρία κι επιβιώνει με εφήμερες μικροδουλειές, σχεδιάζοντας φτηνο-κομπίνες κι ελπίζοντας, γενικά κι αόριστα, σε ένα καλύτερο αύριο.

Αυτό μοιάζει να γλυκοχαράζει όταν ο μικρός γιος Κι-γου προσλαμβάνεται ως καθηγητής αγγλικών της μικρής κόρης του κ. Παρκ. Πρόκειται για έναν εύπορο πατριάρχη μιας –επίσης τετραμελούς– οικογένειας, η οποία γρήγορα θα χρειαστεί κι έναν «art therapy» καθηγητή για τον γιο της. Εξπέρ στις πλαστογραφίες, η αδερφή του Κι-γου θα παρουσιαστεί στο μοντέρνο κι ευρύχωρο σπίτι των Παρκ ως γνωστή του από το κολέγιο, θα πιάσει δουλειά και θα οργανώσει με τους υπόλοιπους Κιμ την πλήρη «εισβολή» της φτωχής τετράδας στη ζωή της πλούσιας.

 

Ποια είναι τα παράσιτα της υπόθεσης; Με έναν μεθοδικό, φαινομενικά χαλαρό κι ευχάριστο μα στην πραγματικότητα ύπουλο αφηγηματικό τρόπο, ο δοκιμασμένος σε κάθε κινηματογραφικό είδος Μπονγκ Τζουν-χο («Memories of Murder», «Ο Επισκέπτης», «Mother», «Snowpiercer») εναλλάσσει δεξιοτεχνικά την απόσταση που κρατά ο φακός από την κάθε οικογένεια. Τη μία στιγμή οι Κιμ παρουσιάζονται ως άξεστοι οπορτουνιστές και την άλλη γίνονται συμπαθείς ως απόκληροι ενός κόσμου πλαστών ευκαιριών.

Οι ατσαλάκωτοι Παρκ μοιάζουν ψυχροί και άσπλαχνοι μέσα στην αποστειρωμένη ευδαιμονία τους, δεν μπορείς όμως να μη σταθείς στο πλευρό τους όταν εξαπατώνται από τους ανθρώπους στους οποίους έχουν δείξει εμπιστοσύνη. Αλλά και πάλι, οι αμφίσημες διαθέσεις θα αλλάξουν άρδην όταν η παράδοξη συμβίωση βγάλει στην επιφάνεια (κυριολεκτικά!) μερικά καλά κρυμμένα μυστικά, ανατρέποντας τα δεδομένα ενός προβλέψιμου κοινωνικού δράματος.

Από τη γλώσσα και τη συμπεριφορά των ηρώων μέχρι την εμπνευσμένη σκηνογραφία (το άθλιο υπόγειο απέναντι στην πολυτελή μεζονέτα), η ταινία τονίζει, ακόμη και πλανοθετικά, το διαφορετικό modus vivendi των δύο οικογενειών, υπογραμμίζοντας έντονα την αδυναμία συνύπαρξής τους. Η κοινωνική κριτική του Μπονγκ Τζουν-χο, όμως, δεν είναι μετωπική κι ετοιμοφόρετη. Αντίθετα, φωτίζει από κάθε πιθανή οπτική μια πραγματικότητα χτισμένη πάνω στις ταξικές αντιθέσεις κι εξερευνά με αξιοθαύμαστη κινηματογραφική πρωτοτυπία τις αντιδράσεις που αυτή γεννά: απελπισμένες, βίαιες, λυτρωτικές όσο και αυτοκαταστροφικές.

 

Ευθυγραμμισμένη στην ίδια απρόβλεπτη λογική είναι και η σκηνοθετική ματιά του πάνω σε όσα –σχεδόν σουρεαλιστικά όταν φτάσουμε στο φινάλε– συμβαίνουν. Έτσι εκστατικοί απολαμβάνουμε το συναρπαστικό σλάλομ της ανάμεσα σε στιλ, διαθέσεις και είδη: κλειστοφοβικό θρίλερ, ψυχαναλυτική αλληγορία (ευφυέστατη η χρήση της επιφάνειας και του υπογείου), πικρή κωμωδία, πολιτική σάτιρα και γκροτέσκα φάρσα. Αναμφίβολα η τολμηρότερη κινηματογραφική πρόταση της χρονιάς.

Μετα-Μορφωμένοι Πράκτορες

ΤΕΤΑΡΤΗ 12/8 – 21:30


Animation 2019 || Διάρκεια: 101′

Το μικρού μήκους animation του 2009 «Pigeon: Impossible» δανείζει τη βασική ιδέα του στο σκηνοθετικό ντεμπούτο των animators Νικ Μπρούνο και Τρόι Κουέιν. Μια κατασκοπική κωμωδία με πρωταγωνιστές ένα αταίριαστο δίδυμο, του οποίου η αναγκαστική συνύπαρξη κρύβει επιπλέον μία ιδιαιτερότητα: όταν ένα γκάτζετ του Γουόλτερ, επιστημονικού βοηθού του ατρόμητου κατασκόπου Λανς Στέρλινγκ, δυσλειτουργεί με κωμικοτραγικά αποτελέσματα, ο τελευταίος μετατρέπεται σε… περιστέρι.

Τώρα όχι μόνον πρέπει να ξαναβρεί την ανθρώπινη μορφή του αλλά και να συνεργαστεί αρμονικά με τον Γουόλτερ, για να προστατεύσει τον κόσμο από μια θανάσιμη απειλή. Η αστεία ιδέα δεν αναπτύσσεται όμως με φροντίδα και μεράκι, καθώς ξεκινά με φόρα αλλά εξελίσσεται σε μια χλιαρή, ρουτινιάρικη σάτιρα των τζεϊμσμποντικών περιπετειών για ανηλίκους.

1917

ΔΕΥΤΕΡΑ 10/8 – 22:00

ΤΡΙΤΗ 11/8 – 22:00


Πολεμική 2019 || Διάρκεια: 119′

Ολα όσα γνωρίζουμε για τη φρίκη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου προέρχονται από τα γράμματα των στρατιωτών και τις ιστορίες των ανθρώπων που έζησαν για να τις διηγηθούν. Ανάμεσα σ’ εκείνους ήταν και ο υποδεκανέας τότε Άλφρεντ Μέντες, παππούς του οσκαρικού σκηνοθέτη Σαμ («American Beauty», «Skyfall») ο οποίος υπηρέτησε ως αγγελιαφόρος. Οι ιστορίες που αφηγούνταν χαράχτηκαν στο μυαλό του νεαρού Μέντες, ο οποίος χρησιμοποίησε συστατικά τους για να συνυπογράψει με την Κρίστι Γουίλσον-Κερνς το σενάριο του αφιερωμένου στον πρόγονό του «1917», που απέσπασε Χρυσή Σφαίρα καλύτερου δράματος και σκηνοθεσίας.

Πρωταγωνιστές δύο νεαροί Βρετανοί στρατιώτες (Τζορτ ΜακΚέι, Ντιν-Τσαρλς Τσάπμαν), στους οποίους ανατίθεται μια φαινομενικά αδύνατη αποστολή: να διαπεράσουν τις γραμμές του εχθρού ώστε να παραδώσουν στους συμπατριώτες τους ένα γράμμα, το οποίο θα σώσει τη ζωή εκατοντάδων στρατιωτών, μεταξύ των οποίων και του αδερφού ενός εκ των δυο τους. Εκείνοι θα ξεκινήσουν αμέσως αποφασισμένοι να πετύχουν το ακατόρθωτο.

 

Από το πρώτο κιόλας πλάνο γίνεται φανερή η επιβλητική η δεξιοτεχνία με την οποία ο Μέντες και ο σπουδαίος διευθυντής φωτογραφίας Ρότζερ Ντίκινς έχουν κινηματογραφήσει το «1917». Χρησιμοποιούν την ψευδαίσθηση του συνεχούς μονοπλάνου (καθώς στην ουσία πρόκειται για την ένωση δύο μεγάλης διάρκειας πλάνων) για να πυροδοτήσουν την ένταση, με το σασπένς να πιάνει γρήγορα χιτσκοκικούς παλμούς. Από πλευράς του ο Ντίκινς αποδεικνύει γιατί είναι ένας από τους τελευταίους σινε-εικαστικούς.

 

Η αρτιότητα με την οποία χειρίζεται το φως κόβει την ανάσα, ειδικά σε κάδρα που τη μία στιγμή μοιάζει να απεικονίζουν τον Παράδεισο και την άλλη σκηνές της Αποκάλυψης. Η δύναμη των εικόνων του «1917», ενός έπους με όλη τη σημασία της λέξης, παρασύρουν με περισσή ευκολία το μάτι, όχι όμως και το πνεύμα.

 

Η επιλογή του μονοπλάνου έχει ως παράλληλη συνέπεια η σκηνοθεσία ανά στιγμές να θυμίζει ένα βιντεοπαιχνίδι με αποσπασματική πλοκή και έναν απρόσωπο αντίπαλο. Επιπλέον, ο Μέντες ρίχνει το βάρος σχεδόν αποκλειστικά στη δράση, επιδεικνύοντας υπερβάλλοντα ζήλο στις δοκιμασίες που βάζει στον χαρισματικό ΜακΚέι, ο οποίος τη γλιτώνει χάρη σε διαδοχικές βολικές συμπτώσεις. Αυτές έρχονται να συμπληρώσουν τις σεναριακές κοινοτοπίες του αφηγηματικού μοτίβου που επιλέγει ο Μέντες, δηλαδή ενός αναπάντεχου ήρωα που θυσιάζεται για το κοινό καλό, την ώρα που η ματαιότητα του πολέμου και όσα οδήγησαν σε αυτήν την τραγική συνθήκη δεν θίγονται παρά μόνο επιφανειακά. Έτσι, το «1917» λειτουργεί άρτια ως μια καθησυχαστική, εξωραϊσμένη διαβεβαίωση πως όλα θα πάνε καλά, ακόμα και αν η επίδρασή της δεν διαρκεί πολύ.

Ένα Γιατρό Παρακαλώ

ΠΕΜΠΤΗ 6/8 – 22:00

ΚΥΡΙΑΚΗ 9/8 – 22:00


Κωμωδία 2019 || Διάρκεια: 90′

Ο πολύπειρος, βραβευμένος δύο φορές στο Φεστιβάλ Κανών Μισέλ Μπλαν («Βραδινό Ένδυμα», «Monsieur Hire», «Τα Βιβλία του Πρόσπερο») και ο πρωτοεμφανιζόμενος Χακίμ Ζεμιλί κάνουν ό,τι μπορούν για να μας πείσουν ότι μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν: την παραμονή των Χριστουγέννων, ο πικρόχολος κι αλκοολικός Σερζ είναι ο μόνος διαθέσιμος γιατρός έκτακτης ανάγκης. Χτυπημένος από έναν πόνο στη μέση, θα χρειαστεί τη βοήθεια ενός καλόκαρδου ντελιβερά, ο οποίος θα οικειοποιηθεί την ιδιότητά του και θα επιχειρήσει να προβεί σε τηλεφωνικά «καθοδηγούμενες» διαγνώσεις.



Συγκρατημένη φάρσα με μία και μόνη σεναριακή ιδέα, απλωμένη σε μια σειρά από όχι ιδιαίτερα αστεία (ένας δυσκοίλιος ασθενής), συγκινητικά (μια αναπάντεχη γέννα) ή ενδιαφέροντα σκετσάκια. Εκβιαστική και η αντίθεση των χαρακτήρων, η οποία δεν θα μπορούσε φυσικά να αντισταθεί στο πνεύμα των Χριστουγέννων.